جهان با مشكلات زيست محيطي عديده‌ايي از قبيل افزايش دماي كره زمين، ذوب شدن كوههاي يخ و بالا آمدن سطح آب درياها روبروست. همچنين بحران نفت، اضافه شدن سالانه 70 ميليون نفر به جمعيت جهان، گسترده تر شدن شكاف اقتصادي ميان كشورها، و گسترش تروريسم بين الملل. ابعاد جهاني و پيچيدگي در حال افزايش مشكلات، در دنياي به شدت در حال تغيير ما سابقه نداشته است. لستر بروان (رئيس و پايه گذار موسسه سياست زمين، نهاد زيست محيطي و تحقيقاتي مستقل )در طرح اميد، يادآور مي‌شود كه چگونه ما براي حل اين معضلات با ناديده گرفتن ضرب العجلهاي طبيعت، در واقع ريسك پيشرفت اقتصادي را افزايش مي‌دهيم. او مي‌گويد: تمدن جهاني ما در مسيري اقتصادي قرار گرفته است كه از نظر زيست محيطي ناپايدار مي‌باشد. مسيري كه ما را به سمت ركود اقتصادي و فروپاشي احتمالي خواهد برد. لستر براون در اين كتاب پس از اشاره به وضعيت وخيم محيط زيست جهان و ابعاد تخريب آن نشان مي‌دهد كه ما در مرحله گذار به شكل ديگري از اقتصاد قرار داريم. او مي‌گويد كه ديگر نمي‌توان زندگي را به سبك قديم ادامه داد و ادامه آن به نابودي تمدن بشري خواهد انجاميد. او پيدايش و رشد سريع دولت‌هاي بي‌اقتدار، رشد جمعيت و معكوس شدن روند رشد برخي شاخص‌هاي بهداشتي را از نشانه‌هاي سقوط مي‌داند. اما براون مي‌گويد كه در چند دهه اخير رشد انرژي‌هاي نو و صنايع سازگار با محيط زيست بي‌سابقه بوده است. لذا او معتقد است كه با توجه به افزايش تعداد با سوادان جهان و گسترش سطح آموزش عمومي و پيشرفت‌هايي كه در صنعت و نيز در آگاهي مردم جهان از محيط زيست ايجاد شده اگر رهبران جهان و گروه‌ها و نهاد‌هاي فعال اجتماعي زود بجنبند مي‌توان اقتصاد كنوني متكي بر سوخت‌هاي فسيلي و اتومبيل- محور و دور ريزنده مواد (زباله ساز) را به اقتصادي سازگار با محيط زيست و عادلانه‌تر كه بر انرژي‌هاي نو، بازيافت مواد، نزديكي و سازگاري با طبيعت و اشكال متنوع‌تري از حمل و نقل و رفت و آمد متكي است تبديل كرد و اين اقتصاد براي همه مردم جهان زندگي بهتري را به ارمغان خواهد آورد. براون كتاب را بااين جملات پايان مي‌برد كه: " انتخاب با ماست، با من و شما. مي‌توانیم به کسب و کار خود طبق معمول ادامه دهيم و بر اقتصادی حکم برانيم که آن‌قدر نظام‌های طبيعی نگاه دارنده خود را نابود مي‌کند تا سرانجام خود نيز نابود شود یا مي‌توانيم پلان ب (طرح اميد) را بپذيريم و نسلی باشیم که تغيير جهت مي‌دهد و جهان را به جاده ترقی پايدار رهنمون مي‌شود. تصميم را نسل ما خواهد گرفت اما اين تصميم بر حيات روی کره زمين و بر سرنوشت تمام نسل‌های آتی تاثير خواهد گذاشت." ‌

برای ارسال نظر وارد سایت شوید